Alsnog...

Geen paniek alsjeblieft, hier alsnog het eerste verhaal vanuit het fantastische Trinidad, een museum waar je doorheen kunt wandelen.

En dit is hem dan: het 1e verhaal uit Cuba!!!!

Na een soepele overstap van 10 uur in Moskou, aangekomen op maandag 1 augustus in Havana. Het leuke van een overstap van 10 uur op een vliegveld is wel dat je de transithal niet uit mag en op elk bankje een half uurtje kan pitten, een koude marmeren vloer is ook zeker een aanrader in een klammige warme hal.

Om verder te gaan over klam: aangekomen in Havana (gelukkig ’s avonds rond de klok van 19:00 uur) een graad of 30!!!!! Met een taxi naar onze Casa gereden en ondertussen een litertje of 2 zweet verloren onderweg. Maar wat een fantastisch land! We hebben elke minuut van de dag het gevoel dat we figuranten zijn in 1 van de eerste James Bond films. Overal oude auto’s (maar dan wel van die hele mooie grote Amerikaanse sleeën) en ontzettend veel Lada’s. Om het straatbeeld compleet te maken is elke straat een openluchtmuseum. Het ene mooie koloniale gebouw na het andere, je weet echt niet waar je moet kijken. Helaas allemaal in redelijk slechte staat want geld om het op te knappen is er niet. Gemiddelde prijs van zo’n leuk optrekje in Nederland in een willekeurig dorp zou rond de 1,5 miljoen liggen. Je kan dit vergelijk natuurlijk nooit maken maar de gedachte is wel de hele dag: wat zonde allemaal van die prachtige gebouwen……!!!!

We slapen bij mensen thuis wat in Cuba de enige mogelijkheid is om betaalbaar te overnachten. De gemiddelde Cubaan verdient ongeveer 20 euro per maand en wij betalen voor 1 overnachting al snel 15 euries. Van dit bedrag gaat 90% naar de staat.
Er wordt hier gewerkt met 2 munteenheden; eentje voor de toerist en eentje voor de locals. We zijn er nog niet helemaal uit hoe het werkt omdat wij nauwelijks plekken zien waar met lokaal geld betaald kan worden. (Je mag als toerist namelijk ook lokaal geld bezitten en uitgeven)
Verder zijn de prijzen hier prima, een biertje is 1 euro, een cuba libre ligt ook rond die prijs. Met zijn 2en eten kost ons ongeveer 15 euro.

Na 2 dagen heet geweest te zijn in Havana vertrekken we met een taxi (volgens de dame van onze Casa waren we gek als we met de ferry en de bus die kant op zouden gaan) naar Gaunabo aan de noordkust van Cuba. We doen daar letterlijk 3 dagen helemaal niets. Het is om te beginnen veel te warm, en we zijn stiekem toch wel een beetje moe van de laatste weken in Nederland met verhuizen en de laatste dingen regelen. Het dagritme is dan ook als volgt: ontbijt, lezen, lunch, middagslaapje, douchen, dineren, cocktailtje en rond de klok van 22:30 snel terug naar bed.

Na deze relaxte dagen voelen we dat we wat “moeten” doen anders hadden we net zo goed een huisje op de Veluwe kunnen huren (wat natuurlijk ook heeeel leuk is… :) ). We gaan met een taxi terug naar Havana waar we de bus nemen naar Vinales. Een mooie vallei in het binnenland van Cuba in het westen. Aangekomen in onze Casa blijkt dat onze Casa-man een boom achter in zijn huis heeft (Martin noemt het “de grot”, het schijnt dat elke man dit nodig heeft volgens het boek: Mannen komen van Mars en vrouwen komen van Venus) en onder deze boom maakt de beste man zijn eigen sigaren. Hij is ook niet vies van een slokje rum uit de fles dus binnen een uur na aankomst hebben we de eerste glazen rum naar binnen gewerkt en een sigaar gerookt. Ondertussen heeft de beste man natuurlijk een folder liggen dat je hier zo leuk kan paardrijden, met alle plezier regelt hij een tochtje voor ons voor de volgende dag. We zijn nu 2 dagen verder en we hebben beide nog steeds gevoelige plekken op lichaamsdelen die je echt nodig hebt om te gaan zitten. Voor Marjolein was het de eerste keer op een paard dus ach dan wordt de pijn snel vergeten!
We hebben wel besloten dat we echt een cursus Spaans moeten gaan doen want heel veel Engels zit er hier niet in. Nu pikken we in 1 week al aardig wat woorden op maar een leuke conversatie in het Spaans zit er nog niet in. Eten en drinken bestellen en tellen in het Spaans lukt al aardig maar om te gaan vertellen dat we niet van spiegeleieren houden waarvan het eigeel nog heel zacht is en het eiwit ook nog een beetje te snotterig is wordt echt heel lastig.

Voor onze voedselvrienden:
Het weekmenu in Cuba is hier een beetje als volgt:
Maandag: Pollo (kip), met rijst en gebakken chipjes en sperziebonen
Dinsdag: Pizza
Woensdag: Pescado (vis) met hetzelfde als maandag
Donderdag: Gemengde salade met sperziebonen en een garnalen cocktail
Vrijdag: Pollo etc…..
Zaterdag: Pescado in onze Casa, de beste dame heeft alleen geen idee hoe je vis moet bakken, je kon er in ieder geval strakke vierkantjes uitsnijden zo taai.

Tot nu toe kunnen we het nog een beetje gevarieerd houden maar Martin kan geen sperzieboon meer zien, het zit echt overal bij. De verse fruitjes gaan nooit vervelen dus we krijgen dan ook elke dag bij het ontbijt een flink bord met fruit, 2 gebakken eieren en flinke witte bollen. De koffie is briljant sterk, dus 1 kopje in de morgen is genoeg voor de hele dag.
De rest van de dag moet je ook niet echt aan warme dingen denken want het is nog steeds boven de 30 graden hier. Elke avond in Vinales een flinke onweersbui, gisteren was het onweer hier letterlijk in de straat, en koelt het lekker af tot 27 graden.
In ieder geval vloeien de Cuba Libres, de Moijito’s en de Pina Colada’s rijkelijk en vermaken we ons dus prima!!

Morgen met de bus naar Trinidad aan de zuidkust van Cuba. (lekker met een luxe airco bus)

M&M